Bardzo istotna jest dokładna diagnostyka pary od samego początku stwierdzenia  problemu niepłodności. Szczegółowe obserwacje, badania, wykluczenie wielu chorób, odpowiednie leczenie ma ogromny wpływ na znalezienie przyczyny i jej wyleczenie. Niestety wszystko wymaga czasu i cierpliwości.  Z jednej strony para starająca się o ciąże nie ma tego czasu, bo każdy cykl kobiety, to nowa szansa na ciąże, z drugiej zaś strony, proces szukania przyczyny wymaga bardzo skrupulatnego podejścia. Wiele par pomija ten etap lub go skraca, decydując się odrazu na in vitro. Po czym wraca rozczarowana do punktu wyjścia i zaczyna od nowa cały proces diagnostyczny. Okazuje się później, że już po pierwszych próbach dochodzi do naturalnego zapłodnienia i utrzymania ciąży.

W przypadku takich schorzeń jak: zespół policystycznych jajników (PCOS), zaburzenia hormonalne, niedrożność jajowodów, słabe parametry nasienia oraz wiele innych, wystarczy dobrze postawiona diagnoza i wdrożenie prawidłowego leczenia, wykonanie odpowiedniego zabiegu, żeby znacząco zwiększyć szanse.

Tak jak w przypadku poronień nawykowych, po nieudanym in vitro, należy powtórzyć serię badań, uzupełnić te brakujące. Jeśli ma się taką możliwość, dobrze jest wykonać genetyczne badanie dziecka zaraz po poronieniu. Pobiera się próbkę w postaci kosmówki lub fragmentu łożyska i bada pod kątem występowania chorób genetycznych. Do najczęściej wykrywanych chorób należą: zespół Downa, Edwardsa, Turnera oraz wielu innych związanych z chromosomami X i Y. 

Bardzo istotne są badania genetyczne, zarówno ojca, jak i matki. Jedną z najczęstszych przyczyn wczesnego poronienia jest nieprawidłowość w budowie genetycznej zarodka oraz wady genetyczne. 

Jakie badania należy wykonać:

• Homocysteina
• Kariotyp – obojga rodziców
• Trombofilia wrodzona 
• ojciec CFTR, AZF